Kronika dni zarazy 79 (1916)

24 kwietnia 2021 r. Trzecia fala Covida zdaje się wyraźnie opadać. Od dnia szczytu zwolniło się blisko 10 tys. łózek i może blisko 100 respiratorów. Zakładając, że dane ministerialne są prawdziwe. Liczba zgonów poza sobotami i niedzielami nie spada poniżej 500. To tak, jakby w dni powszednie z mapy Polski znikała średniej wielkości wieś, a w soboty i niedziele przysiółki. Ze statystyk międzynarodowych wynika, że notujemy zatrważająco wysoką śmiertelność. Wyższą niż w biednej, ze słabą publiczną służbą zdrowia, Brazylii.

Nie będę pisał o przyczynach, bo to zadanie dla znawców zagadnienia. Pokrótce napisałem o niektórych przyczynach tydzień temu. Ale te rozmiary śmiertelności, wielokrotnie wyższej niż w krajach Europy zachodniej nie sa dziełem przypadku. 

Nie mam zdania co do sensowności utrzymywania lockdownu  z powodu wciąż jednak wysokiej zarażalności i rozmiarów hospitalizacji zarażonych. Ma sens, skoro wskaźniki spadają. Ale sprzeciw budzi pozostawienie małych firm, zwlaszcza usługowych, samych sobie. Media i rządzący oburzają się na istnienie tajnej gastronomii, fryzjerni, salonów kosmetycznych itd. Ale tu nie idzie o nalewanie alkoholu, jak w czasie prohibicji w Stanach, tylko o konieczność zarabiania, skoro państwo nie pomaga. Można przecież choćby pozwolić na podawanie posiłków  wzewnętrznych ogródkach lub choćby jednym - dwóch stolikach na chodniku. Wprawdzie wciąż czekamy na ciepłe dni, ale i tak cieszyłyby się one frekwencją, a właściciele lokali zaczęliby wreszcie zarabiać. W Niemczech obostrzenia są jeszcze dalej idące i wiadomo, że potrwają przynajmniej do końca maja. Ale zarządzane są one zgodnie z prawem, pracodawcy i pracobiorcy czują pomoc państwa, a ogół mieszkańców ufa rządzącym. Ci zaś ufają im, choć z natury rzeczy zaufanie ma charakter ograniczony. Państwo nie nasyła jednak setek brutalnie i z pogwałceniem prawa działających policjantów. A służby sanitarne nie nakładają grzywien na podstawie donosów policji.

Kronika dni zarazy 78 (1909)

 17 kwietnia 2021 r. Minął trzynasty miesiąc pandemii koronawirusa. Już przywyklismy do noszenia maseczek , odkażania rąk przy wejściu do sklepów, aptek, urzędów itd. i po powrocie do domu. Czujemy się już z żoną bezpieczniejsi, bo zaszczepieni już drugi raz. A ostatnio dowiedziałem się, że wedle jakichś obserwacji astmatycy  biorący regularnie leki wziewne znacznie rzadziej zarażają się niż inni. Ale jednak nie są immunizowani na  covid.

W mijającym tygodniu zaczęła wyraźnie spadać dzienna liczba  zarażeń oraz odsetek osób zarażonych w stosunku do przeprowadzonych testów.. Przypisywałbym to raczej wiekszą dostępnością do testów, gdyż niektórzy pracodawcy wymagają ich od zatrudnionych. Odpowiednio maleje liczba zajętych tzw. łózek covidowych i respiratorowych (nowa epidemia, nowa terminologia!). Moja żona kwituje to w ten sposób, że łóżka te opuszczają zmarli, których liczba  wciąż utrzymuje się na niespotykanym w świecie poziomie. Kto wie, czy nie jest to efekt zaniedbanych leczeń innych chorób. Wszystkie bez mała siły służb medycznych skupione zostały na leczenie zakażonych covidem. A przecież Polska na skutek wadliwej, a ostatnimi laty fatalnej polityki zdrowotnej państwa, doprowadziła do rekordowo niskiej liczby lekarzy i pielęgniarek w stosunku do liczby mieszkańców. A w krajach, gdy ta liczba jest ponaddwukrotnie wyższa, wciąż chętnie przyjmują polski personel. 

Fajny pomysł zrodził się w Ameryce Łacińskiej. Żeby "dohumanizować" personel medyczny wdziany w te kosmiczne kombinezony, zza których niemal nie widać twarzy, przypinają sobie zdjęcia z widocznymi na twarzy uśmiechami. Może warto zastosować ten pomysł w polskich szpitalach i  załogach karetek?

Kronika dni zarazy 77 (1897)

5 kwietnia 2021 r.  Trzecia fala pandemii w pełnym rozkwicie. Dzienna liczba wykrytych przypadków zakażeń bije kolejne rekordy. I jest to ułamek ogółu zachorowań o przebiegu nie skłaniającym do poddania się testowi. I na szczęście leczenia szpitalnego. Wielu z tych, którzy byli zmuszeni się w szpitalu położyć, już nie wspomnę o tych podłączonych do respiratora,  wymagali długiego leczenia i jeszcze dłużej trwającej rehabilitacji i rekonwalescencji. Ale nie brak głupców upierających się przy tym, że to tylko grypa i efekt spisku elit, które zbijają majątki na ludzkim strachu.

Sam już czuję się , jakbym był na bezpiecznym gruncie, bo zostałem drugi raz zaszczepiony. Ale chyba nie brak takich, którzy z tej możliwości nie korzystają. Na dwie godziny przed moim wyznaczonym terminem zostałem poproszony, żebym jak najszyciej przyjechał do punktu szczepień. Godzinę później już byłem na miejscu i personel czekał już tylko na mnie. To by znaczyło, że najmniej 10 osób zrezygnowało. Co prawda nie wiem, jaka to skala w stosunku do ogólu planowanych dziennych zaszczepień.
Obawialismy się, że po drugim szczepieniu moga wystąpić jakieś oznaki osłabienia. Żona więc poleciła mi leżeć i nawet sama pobiegła po weekendowe wydania gazet. A ja nie wiedziałemm, czy czułem się osłabiony i dlatego  leżałem, czy leżałem, bo czułem się osłabiony. Następnego dnia jednak już nie było wątpliwości, że czułem się świetnie. A za dwa dni drugiemu szczepieniu podda się żona.