Kronika dni zarazy 46 (1642)

26 maja 2020 r. Zaraza Covid19 nie ustępuje, utrzymuje się od paru tygodni na poziomie 400 zakażeń i 10 zmarłych dziennie według danych Ministerstwa Zdrowia, podważanych jednak przez lekarzy z obozu władzy.

Rządzący uważają, że ten oficjalny wskaźnik jest efektem powstawania lokalnych ognisk, bo zachorowalność maleje. Specjaliści zaś uważają, że wciąż przeprowadza się za mało testów. Gdyby w takich rozmiarach, jak na Górnym Śląsku i południowej Wielkopolsce przeprowadzano je np. w Lubuskiem lub na Podlasiu, pewnie okazałoby się, że tam nie jest lepiej.
Ludzie też powoli oswajają się z zagrożeniem. Na ulicach i w parkach coraz więcej ludzi, coraz więcej samochodów i zarządzane są kolejne tzw. poluzowania. Można już wejść do lokali gastronomicznych, do fryzjerów, a większej liczbie także do sklepów, galerii i środków komunikacji miejskiej.

Kronika dni zarazy 45 (1633)

17 maja 2020 r. Wszystko wskazuje na to, że - wreszcie! - PiS naprawdę znalazł się na równi pochyłej i nic tej tendencji już nie odmieni. Nagromadzenie histerycznych i zarazem  groźnych w swej śmieszności zachowań rządzących nie wróży im niczego dobrego. A tu żadnej Wunderwaffe na widoku, pozwalającej wierzyć w cudowny zwrot kierunku wydarzeń, ani nawet wiary w cud.

Minister Szumowski zamieszany w zakup - po zawyżonej cenie - maseczek bez atestu od spółki, którą dzień po złożeniu oferty założył znajomy ze stoku narciarskiego. Mało, że bez przetargu, to jeszcze bez skonfrontowania z innymi, korzystniejszymi ofertami.
A do tego jest wspólnikiem w spółce jego brata, która w ciągu niespełna dwóch lat, czyli od kiedy jest ministrem, powiększyła stokrotnie kapitał. Głównie dzięki ministerialnym funduszom.
Dodać do tego należy to, że jako lekarz głosował za przeprowadzeniem wyborów prezydenckich w szczycie pandemii, czym skompromitował się też jako lekarz.
Narastają protesty społeczne. Bo w sytuacji opieszałości w wypłacie pomocy powodowanej skomplikowanymi przepisami i braku  szans na odszkodowania drobni przedsiębiorcy domagają się umożliwienia im prowadzenia działalności gospodarczej i zarabiania. Udało się tym sposobem wrócić do pracy za granicą mieszkańcom miejscowości przy granicach z Niemcami, Czechami i Słowacją, więc widać, że presja ma sens.

Kronika dni zarazy 44 (1626)

10 maja 2020 r. Dzień wyborów, których nikt nie odwołał, ale miały być unieważnione post factum. Nie zamierzałem brać w nich udziału, bo teraz już jest oczywiste, że miały być szwindlem.

Ale tym razem chciałbym skupić się na jednej kwestii. Oto nawet w poważnych mediach pojawia się niepoważna sugestia, żeby Koalicja Obywatelska korzystając z pretekstu, jakim  może być formalne uznanie dzisiejszych wyborów za nieodbyte, zmieniła swojego kandydata na prezydenta. Na szczęście kierownictwo partii (A może tylko klubu poselskiego? Kto się w tym wyzna?) obstaje przy kandydaturze p. Kidawy-Błońskiej.
Nie ukrywam, że podchodziłem do jej kandydatury z dużą dozą krytycyzmu. Doceniając jej doświadczenie w polityce, wysoką kulturę osobistą, o czym przekonałem się osobiście zamieniwszy z nią kilka lat temu temu parę zdań przy okazji gdańskich obchodów rocznicy 3 sierpnia, miałem jej za złe bliskie koneksje z hierarchami Kościoła. Preferowałem kandydata Lewicy, mimo że zawiódł on wyborców nie zrzekając się mandatu europosła na rzecz prof. Moniki Płatek, która uzyskała drugi wynik w eurowyborach wiosną zeszłego roku. Jest wprawdzie kompetentnym i aktywnym posłem, walczącym o praworządność w kraju, ale wyborców oszukał i tego mu nie zapomnę. Ale wolałbym mieć prezydenta postępowego, niezależnego od biskupów.

Kronika dni zarazy 43 (1625)

9 maja 2020 r. W warunkach ciszy wyborczej, której nikt nie odwołał, ale i nie przestrzega.Milczałem ponad tydzień, zniechęcony trudnościami z nadążaniem za przyspieszonym biegiem wydarzeń. Zaraza Covid19 zeszła na głębokie tło dalece groźniejszej zarazie PiS. Mało kto już się nią przejmuje. Z wyjątkiem służby zdrowia, chorych i ich rodzin.
Kiedy pisałem poprzedni odcinek kroniki Gowin był jeszcze nadzieją opozycji. Ten jednak rozmawiając z liderami KO poszedł do Kaczyńskiego i uzgodnił całkiem co innego. Że mianowicie wybory nie będą w maju, ale za to jego partyjka poprze odrzucenie stanowiska Senatu  w sprawie głosowania pocztowego. Co też się stało. Gowin stracił więc resztki wiarygodności w oczach opozycji. I wielu głosiło, że Kaczyńskiemu też już stał się w tej sytuacji, jako rozbrojony, bezużyteczny. I oto w chwili gdy piszę okazuje się, że stało się to jeż dwa dni po tym porozumieniu. Kaczyński jednak chce wyborów w maju. Żeby nie było wątpliwości, minister Sasin już nakazał samorządom przekazanie poczcie spisów wyborców. Tym razem chyba legalny, bo ustawa o wyborach została przyjęta, m.in. głosami posłów Gowina. A że konstytucja nie pozwala na przesuwanie terminu wyborów, nikt z rządzących się tym nie przejmuje. 

Mówi się, że w tej sytuacji frakcja Gowina odejdzie. Ale już nie bardzo ma dokąd. Dla opozycji też jest już bezużyteczny. Bo cóż  to za partner, który gra na dwa fronty?
A wystarczy jeden krok: ogłoszenie przez rząd stanu klęski żywiołowej. Gdyby tylko był samodzielny. A jest posłuszny woli małego dyktatorka.
A w narodzie trzeszczy. Najpierw na ulice miast przygranicznych wyszli pracownicy mający etaty w sąsiednich krajach, w których już wre praca. Władza musiała ustąpić. We czwartek i piątek na ulice Warszawy wylegli w liczbie kilkuset przedsiębiorcy. Nie wiadomo, czy wezwał ich kandydat na prezydenta Tanajno, czy tylko się do nich przykleił, a dołączył jeszcze poseł Braun. W każdym razie osoby o awanturniczym usposobieniu temu słusznemu protestowi odbierają wiarygodność. Mogli ich wesprzeć politycy opozycji parlamentarnej, ale ich zadowala wygłoszenie oświadczeń na tle kratownicy w gmachu Sejmu. No i oni nie wiedzą, czy wspierać pracodawców, czy pracobiorców. Jak staną na czele pracodawców, oburzą się pracobiorcy i vice versa. Lepiej więc się nie narażać.

Kronika dni zarazy 42 (1616)

1 maja 2020 r. To już ponad 1600 dni znosimy PiS-owską zarazę bezczelnego łamania prawa, zawłaszczania państwa przez PiS-owskich polityków, ich krewnych i popleczników, przywłaszczania sobie pieniędzy w formie nienależnych premii, nagród, dywidend, dotacji i lipnych konkursów, tworzenie lipnych spółek i fundacji oraz zwykłego złodziejstwa. Ostatnio słyszę i czytam o spółce ministra zdrowia, jego brata, bratowej i bratanka, której majątek w dwa lata się utysiąckrotnił. Ani chybi przez lipne konkursy i zlecenia bez koniecznych przetargów.

Pandemia trwa w najlepsze (brzmi niestosownie, ale przecież nie mówi się, że coś trwa w najgorsze), codziennie przybywa po kilkaset nowych stwierdzonych zarażeń i śmierci, codziennie ubywa na skutek zarażeń i wyczerpania pracą ponad siły lekarzy, pielęgniarek i miejsc w szpitalach, a drogi sprzęt kupiony w Chinach  przetransportowany za miliony złotych i witany z honorami przez premiera, nie ma niezbędnych atestów. Mimo to został skierowany do placówek medycznych i opiekuńczych i z braku innego lekarze i pielęgniarki wdziewają te kombinezony i gogle, ryzykując zdrowiem i życiem. Dla rządzących życie ludzkie wszak się nie liczy.
Kolejnym powodem, żeby tak sądzić jest "poluzowanie" w żłobkach i przedszkolach bez odrobiny znajomości rzeczy oraz w galeriach handlowych mimo utrzymywania się skali zachorowań i zgonów na koronowirus. Lekarze twierdzą, że jest wielce prawdopodobne nasilenie  się fali zachorowań, tym groźniejsze, że do dyspozycji jest coraz mniej personelu medycznego i miejsc w szpitalach oraz miejscach izolacji chorych. Dziś dowiedziałem się, że pielęgniarki i ratownicy na Śląsku zignorowali polecenie wojewody stawienia się do pracy, bo po prostu są wyczerpani fizycznie i psychicznie trzytygodniową ciągłą pracą. Wezwał więc... ratowników górskich.